Τι θα ήταν η Αμελί χωρίς τις μελιστάλαχτες νότες του Yann Tiersen;
Πώς θα ήταν η θρυλική Casablanca χωρίς το εξίσου θρυλικό τραγούδι του Sam στο πιάνο;
Θα είχαν την ίδια γοητεία οι ταινίες του Ταραντίνο χωρίς τις cult μουσικές επιλογές του;
Ίσως ναι, ίσως και όχι – το σίγουρο είναι πως η δική μας εμπειρία θέασης συγκεκριμένων ταινιών θα μείνει ανεξίτηλα εγγεγραμμένη στο μυαλό μας, ακριβώς εξαιτίας του ήχου που τις έντυσε. Ψάξαμε στην ταινιοθήκη μας, ρωτήσαμε εσάς τους ίδιους, και ιδού οι αγαπημένες μας μουσικές που «κίνησαν» αγαπημένες εικόνες.
*Amelie, Yann Tiersen
Η εικόνα είναι από μόνη της πολύ γλυκιά – αυτό δεν εμπόδισε όμως τον Yann Tiersen να την περιχύσει με μουσικό μέλι, με παριζιάνικες και μεσογειακές μελωδίες, με ονειρικά μουσικά όργανα και με βαλς όπως το παραπάνω, που έκανε χιλιάδες Έλληνες να υποκλιθούν στην μουσική του ευφυΐα (γνωρίστε την καλύτερα σε παλιότερο δημοσίευμά μας για τον Γάλλο συνθέτη). Επίσης, απολαύστε εδώ το εξίσου αγαπημένο μας soundtrack από την ταινία Goodbye Lenin.
*Lion King, Elton John
Larger than life η φιλοσοφία της ίσως πιο επιτυχημένης ταινίας της Disney – το ίδιο και η μουσική της: O «Κύκλος της Ζωής» βραβεύτηκε στα μέσα των ‘90s με κάθε πιθανό τρόπαιο για soundtracks, αλλά το μεγαλύτερο τρόπαιο είναι η λατρεία μικρών και μεγάλων παιδιών σε κάθε ήχο αυτής της ταινίας, από την φωνή του Έλτον Τζον μέχρι το «Hakuna Matata» των Τιμόν και Πούμπα.
*Juno
Είτε από τους Moldy Peaches στο album version είτε από τα στόματα των πρωταγωνιστών αυτής της ανεξάρτητης ταινίας-έκπληξης, το Anyone Else But You κόλλησε στο mp3 player μας για πολύ καιρό (ακόμη δηλαδή) και απέδειξε πως οι απλές συνταγές είναι και οι πιο όμορφες: Ένα απλό σενάριο, πλοκή χωρίς υπερβολικά δραματουργικά κρεσέντο και soundtrack με μία κιθάρα και δύο (σχεδόν acapella) φωνές.
*Requiem For A Dream/The Fountain, Clint Mansell
Θα μπορούσαμε άνετα να δώσουμε σε κάθε δουλειά του Clint Mansell μια θέση στην συγκεκριμένη λίστα. Από τα πιο «ηλεκτρονικά» του βήματα στο «π» και στο «Moon», μέχρι τις λαβυρινθώδεις θεϊκές μελωδίες του για το «Ρέκβιεμ για ένα Όνειρο» και την «Πηγή της Ζωής» ή και τα εμπνευσμένα από τον Τσαικόφσκι κομμάτια για τον πρόσφατο «Μαύρο Κύκνο», ο Βρετανός συνθέτης έχει βρει την συνταγή για να μας μαγεύει με κάθε του «χτύπημα». Σε αυτό βέβαια συμβάλλουν και οι εικόνες που ντύνει - βλέπε Darren Aronofsky. Όσοι είστε κολλημένοι με το Lux Aeterna από το «Ρέκβιεμ», ακούστε το εδώ – κατά την γνώμη μου πάντως, η καλύτερή του δουλειά συνοψίζεται στα οκτώ λεπτά του παραπάνω αριστουργήματος για το «The Fountain». Βαρύ, επικό, υπέροχο.
*Casablanca
H Ingrid Bergman μπαίνει στο bar του παλιού της έρωτα και ζητά από τον πιανίστα να παίξει… το απαγορευμένο. Τα πλήκτρα παίρνουν φωτιά από το συναίσθημα, το ίδιο και ο Humphrey Bogart που βγαίνει έξαλλος να δει τι συμβαίνει, ενώ η έβδομη τέχνη αποκτά μία από τις διασημότερες ατάκες της: “Play it again Sam”.
*Breakfast at Tiffany’s
Η Audrey Hepburn, όταν δεν τρώει πρωινό μπροστά από βιτρίνες με διαμάντια, αρπάζει την κιθάρα, βγαίνει στο φεγγαρόφωτο και τραγουδάει το κομμάτι που έκανε το «Breakfast at Tiffany’s» την πρώτη αέρινη ρομαντική κομεντί στην ιστορία του Hollywood. Μια πετσέτα στο μαλλιά, ο γείτονας να κοιτάζει από το περβάζι και το «Moon River» να ακούγεται. Απολαύστε το.
*Pulp Fiction/Death Proof/Reservoir Dogs
Άλλη μια περίπτωση που μας δυσκόλεψε αρκετά είναι αυτή του Quentin Tarantino. Κι αυτό γιατί όσο απολαυστικές κάνει τις ταινίες του, άλλο τόσο απολαυστικά φροντίζει να είναι τα μουσικά κομμάτια που την συνοδεύουν, με αποτέλεσμα να μην ξέρουμε ποιο κομμάτι να διαλέξουμε. Η μεγαλύτερη εγγύηση στο σινεμά του Ταραντίνο άλλωστε είναι πως θα βγείτε από την αίθουσα με τουλάχιστον μία μελωδία κολλημένη στο μυαλό σας. Στο Pulp Fiction αυτή ήταν η «Μισιρλού», στο Kill Bill μεταξύ άλλων το «Bang Bang» της Nancy Sinatra και το «Goodnight Moon» των Shivaree, στο Reservoir Dogs το «Little Green Bag» και στο Death Proof, το κομμάτι που μπορείτε να απολαύσετε στο video.
*Singing in the rain, Gene Kelly
Ένα φιλί αρκεί για να υπερνικήσει κάθε έγνοια. Να μη σε νοιάζει αν βρέχει ή αν χιονίζει – το αντίθετο: Να απολαμβάνεις το ότι ρίχνει καρεκλοπόδαρα. Αυτό μας διδάσκει το σινεμά από τις χρυσές εποχές που το Hollywood έγραφε ιστορία, όχι μόνο με τις εικόνες του αλλά και με τα τραγούδια των musicals, όπως το «σινατρικό» Singing in the rain, που βιώνει ο Gene Kelly στην ομώνυμη ταινία.
Πώς θα ήταν η θρυλική Casablanca χωρίς το εξίσου θρυλικό τραγούδι του Sam στο πιάνο;
Θα είχαν την ίδια γοητεία οι ταινίες του Ταραντίνο χωρίς τις cult μουσικές επιλογές του;
Ίσως ναι, ίσως και όχι – το σίγουρο είναι πως η δική μας εμπειρία θέασης συγκεκριμένων ταινιών θα μείνει ανεξίτηλα εγγεγραμμένη στο μυαλό μας, ακριβώς εξαιτίας του ήχου που τις έντυσε. Ψάξαμε στην ταινιοθήκη μας, ρωτήσαμε εσάς τους ίδιους, και ιδού οι αγαπημένες μας μουσικές που «κίνησαν» αγαπημένες εικόνες.
*Amelie, Yann Tiersen
Η εικόνα είναι από μόνη της πολύ γλυκιά – αυτό δεν εμπόδισε όμως τον Yann Tiersen να την περιχύσει με μουσικό μέλι, με παριζιάνικες και μεσογειακές μελωδίες, με ονειρικά μουσικά όργανα και με βαλς όπως το παραπάνω, που έκανε χιλιάδες Έλληνες να υποκλιθούν στην μουσική του ευφυΐα (γνωρίστε την καλύτερα σε παλιότερο δημοσίευμά μας για τον Γάλλο συνθέτη). Επίσης, απολαύστε εδώ το εξίσου αγαπημένο μας soundtrack από την ταινία Goodbye Lenin.
*Lion King, Elton John
Larger than life η φιλοσοφία της ίσως πιο επιτυχημένης ταινίας της Disney – το ίδιο και η μουσική της: O «Κύκλος της Ζωής» βραβεύτηκε στα μέσα των ‘90s με κάθε πιθανό τρόπαιο για soundtracks, αλλά το μεγαλύτερο τρόπαιο είναι η λατρεία μικρών και μεγάλων παιδιών σε κάθε ήχο αυτής της ταινίας, από την φωνή του Έλτον Τζον μέχρι το «Hakuna Matata» των Τιμόν και Πούμπα.
*Juno
Είτε από τους Moldy Peaches στο album version είτε από τα στόματα των πρωταγωνιστών αυτής της ανεξάρτητης ταινίας-έκπληξης, το Anyone Else But You κόλλησε στο mp3 player μας για πολύ καιρό (ακόμη δηλαδή) και απέδειξε πως οι απλές συνταγές είναι και οι πιο όμορφες: Ένα απλό σενάριο, πλοκή χωρίς υπερβολικά δραματουργικά κρεσέντο και soundtrack με μία κιθάρα και δύο (σχεδόν acapella) φωνές.
*Requiem For A Dream/The Fountain, Clint Mansell
Θα μπορούσαμε άνετα να δώσουμε σε κάθε δουλειά του Clint Mansell μια θέση στην συγκεκριμένη λίστα. Από τα πιο «ηλεκτρονικά» του βήματα στο «π» και στο «Moon», μέχρι τις λαβυρινθώδεις θεϊκές μελωδίες του για το «Ρέκβιεμ για ένα Όνειρο» και την «Πηγή της Ζωής» ή και τα εμπνευσμένα από τον Τσαικόφσκι κομμάτια για τον πρόσφατο «Μαύρο Κύκνο», ο Βρετανός συνθέτης έχει βρει την συνταγή για να μας μαγεύει με κάθε του «χτύπημα». Σε αυτό βέβαια συμβάλλουν και οι εικόνες που ντύνει - βλέπε Darren Aronofsky. Όσοι είστε κολλημένοι με το Lux Aeterna από το «Ρέκβιεμ», ακούστε το εδώ – κατά την γνώμη μου πάντως, η καλύτερή του δουλειά συνοψίζεται στα οκτώ λεπτά του παραπάνω αριστουργήματος για το «The Fountain». Βαρύ, επικό, υπέροχο.
*Casablanca
H Ingrid Bergman μπαίνει στο bar του παλιού της έρωτα και ζητά από τον πιανίστα να παίξει… το απαγορευμένο. Τα πλήκτρα παίρνουν φωτιά από το συναίσθημα, το ίδιο και ο Humphrey Bogart που βγαίνει έξαλλος να δει τι συμβαίνει, ενώ η έβδομη τέχνη αποκτά μία από τις διασημότερες ατάκες της: “Play it again Sam”.
*Breakfast at Tiffany’s
Η Audrey Hepburn, όταν δεν τρώει πρωινό μπροστά από βιτρίνες με διαμάντια, αρπάζει την κιθάρα, βγαίνει στο φεγγαρόφωτο και τραγουδάει το κομμάτι που έκανε το «Breakfast at Tiffany’s» την πρώτη αέρινη ρομαντική κομεντί στην ιστορία του Hollywood. Μια πετσέτα στο μαλλιά, ο γείτονας να κοιτάζει από το περβάζι και το «Moon River» να ακούγεται. Απολαύστε το.
*Pulp Fiction/Death Proof/Reservoir Dogs
Άλλη μια περίπτωση που μας δυσκόλεψε αρκετά είναι αυτή του Quentin Tarantino. Κι αυτό γιατί όσο απολαυστικές κάνει τις ταινίες του, άλλο τόσο απολαυστικά φροντίζει να είναι τα μουσικά κομμάτια που την συνοδεύουν, με αποτέλεσμα να μην ξέρουμε ποιο κομμάτι να διαλέξουμε. Η μεγαλύτερη εγγύηση στο σινεμά του Ταραντίνο άλλωστε είναι πως θα βγείτε από την αίθουσα με τουλάχιστον μία μελωδία κολλημένη στο μυαλό σας. Στο Pulp Fiction αυτή ήταν η «Μισιρλού», στο Kill Bill μεταξύ άλλων το «Bang Bang» της Nancy Sinatra και το «Goodnight Moon» των Shivaree, στο Reservoir Dogs το «Little Green Bag» και στο Death Proof, το κομμάτι που μπορείτε να απολαύσετε στο video.
*Singing in the rain, Gene Kelly
Ένα φιλί αρκεί για να υπερνικήσει κάθε έγνοια. Να μη σε νοιάζει αν βρέχει ή αν χιονίζει – το αντίθετο: Να απολαμβάνεις το ότι ρίχνει καρεκλοπόδαρα. Αυτό μας διδάσκει το σινεμά από τις χρυσές εποχές που το Hollywood έγραφε ιστορία, όχι μόνο με τις εικόνες του αλλά και με τα τραγούδια των musicals, όπως το «σινατρικό» Singing in the rain, που βιώνει ο Gene Kelly στην ομώνυμη ταινία.
sarotiko
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου