Ανέκδοτο

Ήταν τρείς νυχτερίδες ο Γιάννης, ο Πέτρος και ο Βλαδίμηρος. Ξυπνάνε μια μέρα ο Βλαδίμηρος και ο Γιάννης και βλέπουν ότι ο Πέτρος λείπει.Τον ψάχνουνε, τον ψάχνουνε δεν τον βρίσκουν. Την άλλη μέρα έρχεται ο Πέτρος με αίματα γύρω από το στόμα του, 2 φορές πιο χοντρός και τον ρωτάνε οι άλλοι: - Πού ήσουν βρε; - Βλέπετε αυτόν τον στύλο; - Ναι, λένε. - Έστριψα δεξιά και εκεί είδα ένα χωριό. Τους έφαγα όλους και ήρθα. Την άλλη μέρα ξυπνάνε ο Γιάννης και ο Πέτρος και ο Βλαδίμηρος λείπει. Τον ψάχνουνε, τον ψάχνουνε δεν τον βρίσκουν. Την άλλη μέρα έρχεται ο Βλαδίμηρος με αίματα γύρω από το στόμα του και 10 φορές πιο χοντρός. Τον ρωτάνε οι άλλοι: - Πού ήσουν βρε; - Βλέπετε αυτόν τον στύλο; - Ναι, λένε. - Έστριψα δεξιά και εκεί είχε ένα βουνό. Πίσω του υπήρχε μια πόλη. Τους έφαγα όλους και ήρθα. Την άλλη μέρα ξυπνάνε ο Πέτρος και ο Βλαδίμηρος. Αυτή τη φορά έλειπε ο Γιάννης . Τον ψάχνουνε, τον ψάχνουνε αλλά δεν τον βρίσκουν. Την άλλη μέρα έρχεται ο Γιάννης με σπασμένα χέρια, σπασμένα φτερά και αίματα στο κεφάλι. Τον ρωτάνε οι άλλοι: - Πού ήσουν βρε; Τί σου συνέβη; - Βλέπετε αυτόν τον στύλο; - Ναι, λένε. - Ε λοιπόν, εγώ δεν τον είδα.