Ποίημα - Το δίδαγμα του αετού

................................... 

Γιατί δεν πρέπει να τους αφήσω 
να θάψουν τον ουρανό 
Γιατί δεν πρέπει να τους αφήσω 
να δέσουν τη θάλασσα 
Γιατί δεν πρέπει να τους αφήσω 
να ευνουχίσουν τον έρωτα 
Η σιωπή μου πρέπει να φωνάξει! 

Κι αν δεν μπορέσω να μετακινήσω 
τα βουνά με τις λέξεις... 
Κι αν δεν μπορέσω να πείσω 
τα σκουλήκια να πετάξουν... 
Κι αν δεν βρω τα όπλα 
να πολεμήσω τη παράλυση... 
Κι αν τούτη η πέννα φανεί ανίκανη 
να σηκώσει τη ταφόπετρα 
που σκέπασε ζωντανή τη γενιά μου... 
Το ρίσκο θα με συναρπάζει 
Η γοητεία της εμπειρίας θα μου αρκεί 

Κι εσύ που φοράς τα Ντόλτσε ε Καμπάνα 
και δεν φοβάσαι 
Κι εσύ που ανοίγεις την τηλεόραση 
και δεν φοβάσαι 
Κι εσύ που ταξιδεύεις σε παραισθήσεις 
και δεν φοβάσαι 
Κι εσύ που βλέπεις το Σίσυφο 
κι αλλάζεις δρόμο 

Χώρια μας πελεκούν 
μαζί θα συντριβούμε 

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΡΟΣ